- Gegevens
- Geschreven door Heide, Ad
- Categorie: Paasoverdenkingen
- Hits: 997
De stilte van Getsemané
Wanneer je een reis door Israël maakt staan vaak plaatsen op het programma die vermeld worden in de bijbel. Pasen komt naderbij en de gedachten over de laatste levensfase van Jezus laten je niet los. Ben je een keer in Jeruzalem geweest dan denk je (ik) in deze tijd altijd aan de Via Dolorosa. De weg naar Golgotha waarop Jezus met zijn kruis liep bestaat nog steeds.
Elke bezoeker van Jeruzalem loopt ongetwijfeld over deze lijdensweg, de Via Dolorosa. Je wilt dat niet missen. Het is natuurlijk een historisch gezien interessante weg. Maar het raakt diep ons religieus gevoel. Het evangelie wordt als het ware van dichtbij ervaren.
Jeruzalem is na de kruisiging verschillende keren verwoest geweest. Na een verwoesting werd de stad als regel herbouwd op de eerdere fundamenten. Dat geldt ook voor de Via Dolorosa. De huidige Via Dolorosa dateert uit de Middel Eeuwen. Het plaveisel waar Jezus volgens de overlevering met zijn kruis heeft gelopen bestaat nog, maar ligt enkele straatniveaus dieper.
Te midden van veel wandelaars, bedevaartgangers, spelende kinderen en verkopers van allerlei dingen vliegen de gedachten alle kanten uit. Het is moeilijk je te concentreren op de immens belangrijke gebeurtenis die zich daar afspeelde. Uit liefde voor mens, dus voor ons, onderging Hij vernedering, foltering, ondraaglijke pijn en uiteindelijk de kruisiging.
Omringd door mensen, ook zijn volgelingen, werd Hij meegesleurd. Welke gedachten zouden door Hem heen zijn gegaan? Was Hij zich sterk bewust van Gods nabijheid? Ongetwijfeld in doodsangst, maar vol overtuiging van Zijn liefde voor ons gaf Hij niet op.
In 1986 werd in Nashville het prachtige lied Via Dolorosa geschreven. Sindsdien door velen vertolkt. Uit de mooie versie van Sela uit 2014 komen de woorden: “ Maar omdat Hij van ons hield met heel zijn hart, is Hij gegaan, Langs de Via Dolorosa, heel de weg naar Golgotha” (onder meer te vinden op YouTube). Het lezen van de evangeliën maar zeker ook dit prachtige lied brengen je ook dichtbij het verleden. Daarvoor hoef je zelf niet op kruisweg te lopen.
Een groot contrast met de Via Dolorosa is de hof van Getsemané.
Als je daar bent ervaar je veel rust tussen de eeuwenoude olijfbomen. Indrukwekkend is het om aan de voet van de Olijfberg te zijn waar Jezus zich niet lang voor Zijn gevangenneming terugtrekt . Hier bereidde Hij zich in stilte voor op Zijn offer aan de wereld. Hij was daar alleen, zonder Zijn volgelingen. Hij aanvaardt dat wat komen moet met pijn en worsteling. Hij ervoer daar via een engel verbondenheid met God, Zijn Vader. In Lucas 22 : 43 lezen we daarover:
"en Hem verscheen een engel uit de hemel om Hem kracht te geven".
Het verhaal over de steun die Jezus in zijn laatste levensfase bij God zoekt zal voor velen herkenbaar zijn of wellicht worden. Ook ons stoffelijk leven zal eens eindigen. In de stilte van Getsemané, maar ook in onze eigen innerlijke stilte ligt de ontvankelijkheid voor Gods nabijheid, het besef van Zijn verbondenheid, en het ervaren van Zijn steun.Hij is altijd bij ons, ook op onze laatste levensreis.
God vult onze innerlijke stilte met vertrouwen. Wij zijn vervuld van Zijn Geest. Als ons lichaam moe tot ruste komt reist onze geest naar Zijn woning in de liefdevolle stilte. De Geest die van het lichaam wint schenkt ons dan de woorden: je bent welkom mijn lieve kind.
- Gegevens
- Geschreven door Heide, Ad
- Categorie: Paasoverdenkingen
- Hits: 1849
Met elkaar verbonden zijn
Als we binnenkort weer Pasen vieren herdenken we de opoffering van Jezus voor ons, maar ook dat Zijn leven sterker is dan de dood. Het Laatste Avondmaal dat Jezus met Zijn discipelen vierde heeft in het christelijk geloof geleid tot een prachtig ritueel, het vieren van Heilig Avondmaal. We kennen de betekenis van het delen van brood en wijn, waarbij het lijden en sterven van Jezus wordt herdacht.
Maar ook voor elke dag in ons leven heeft Jezus een boodschap aan ons allen.
Een boodschap voor ieder van ons persoonlijk.
Vlak voor dit laatste maal brengt Jezus Zijn discipelen in verwarring door hun voeten te wassen. We lezen dat uitgebreid in Johannes 13. Deze handeling werd als regel door ondergeschikten uitgevoerd en niet door de gastheer. Jezus verlaagt zich niet door deze handeling zelf te verrrichten, integendeel. Hij raakt Zijn discipelen op een bijzondere wijze aan als teken van liefde en verbondenheid. Jezus drukt hiermee iets fundamenteels uit: ‘Ik sta dicht bij jullie en schenk jullie Mijn liefde en verbondenheid. Zoals ik dit bij jullie doe, doe dat ook bij jullie naasten’.
Het gaat natuurlijk om meer dan het wassen van de voeten; het gaat om de boodschap die daarmee samenhangt.
De handelingen en de woorden van Jezus lijken vaak eenvoudig, maar hebben altijd een diepe betekenis. De boodschap is veelal verrassend verborgen in zijn eenvoud. Ook hier is dat zo. Sta dichtbij elkaar. Steun elkaar. Ga respectvol met elkaar om. Je bent niet meer of minder dan je naaste. Je bent waardevol voor de ander, zelfs in ogenschijnlijk eenvoudige en nederige dingen als het wassen van elkaars voeten.
Verbonden zijn met elkaar kan op veel praktische manieren; geloofsverbondenheid gaat veel dieper.
Je moet bereid zijn om te delen met je hart. Herkenning van elkaars geloofservaringen is een geweldig geschenk om mee te maken. Het gaat dan om woorden die ontstaan in ons religieus bewustzijn.
Elke handeling van Jezus, elke gelijkenis van Hem heeft diepte. Jezus leidt ons steeds naar ons zelf. Wees bewust van je doen en laten. Jezus leert ons ook naar elkaar om te zien, aandacht te hebben voor elkaar en elkaar te steunen. Je bent altijd bijzonder voor elkaar, wanneer je jezelf durft te zijn. Leeftijd, achtergrond, cultuurverschillen of uiteenlopende levenservaringen zijn niet belangrijk wanneer je elkaar ontmoet in geloofsverbondenheid. De dimensie waarin we contact hebben met de ander kent geen tijd of leeftijd. Dat is de dimensie van ons geestelijke hart. Harten van mensen die aangestuurd worden door de eeuwige liefde uit de bron van ons bestaan.
Elkaar ontmoeten in verbondenheid in een gesprek met geloofs- en of gevoelsherkenning geeft adem om te leven. Herkenning van verdriet, herkenning van vreugde, herkenning van de kracht om door te gaan. Misschien wel herkenning van de ander in jezelf of van jezelf in de ander.
We zijn op een bijzondere wijze met elkaar verbonden door liefde die geen onderscheid maakt tussen mensen. Verbondenheid die gegrondvest is op Gods liefde.
Verbondenheid die door Jezus aan ons zichtbaar werd gemaakt.
- Gegevens
- Geschreven door Ebing, Tineke
- Categorie: Paasoverdenkingen
- Hits: 3735
Of niet eens in stilte, maar in grote woede en verdriet voor alles wat ze wordt aangedaan.
De verschillen in benadering is groot, zo kunnen we dagelijks zien en horen. Gisteren weer het afschuwelijke bericht over miljoenen oeigoeren die gevangen zitten en waarvan sommige onvrijwillig gesteriliseerd of geaborteerd worden. Mensonterende situaties allemaal. Verbijsterend dat dit mogelijk is. Wat wonen wij dan in een mooi land waar zulke praktijken niet voor komen gelukkig. Maar ook in Nederland zijn er wel situaties die om verbetering vragen, daar kunnen we niet omheen natuurlijk, en dat moet ook zeker niet gebeuren. We willen allemaal zo graag weer gewoon kunnen doen, elkaar kunnen liefhebben en knuffelen, God wat een moeilijke opgave is dat al niet alleen. Elkaar niet in de steek laten, ik moet ineens aanJezus denken die toen het erop aan kwam ook zich alleen gelaten voelde toen hij gevangen genomen werd. We komen allemaal uit dezelfde bron, we hebben ooit de allesomvattende Liefde gekend van God. Nog een hele weg te gaan om elkaar in het oog te houden, nieuwe wegen ontdekken door eens goed om je heen te kijken of je iets meer kan doen dan het gewone. Al is het alleen maar een kaartje te sturen of gewoon bij je buren in de bus te doen, dat doet een mens echt goed. Kan ik van mee praten. Zulke buren heb ik ook. Als we samen de schouders er onder blijven zetten met respect voor elkaars mening dan gaan we het redden samen. Toen ik dat verhaal gisteren hoorde besefte ik me ineens weer hoe dankbaar we moeten zijn dat we een regering hebben die er
alles aan doet om ons zoveel mogelijk tegemoet te komen en te helpen waar het kan. Dankbaar ben ik daarvoor.
Nederland is zo gek nog niet hoor! En ik spreek de wens uit dat we met Pasen wat meer ruimte zullen krijgen om elkaar weer te ontmoeten. Want het wonder van Pasen , het opstaan van Jezus uit het graf mag van harte gevierd worden.
Vol verlangen op weg naar die tijd. Met een Hartelijke groet Tineke Ebing
- Gegevens
- Geschreven door Ebing, Tineke
- Categorie: Paasoverdenkingen
- Hits: 1918
Hij zal je pad vooruitgaan , je wijzen heel de weg, je moet op Hem vertrouwen dan kom je goed terecht.
Dit zijn een paar zinnen die ik 20 jaar geleden mocht ontvangen.
En ik opnieuw actueel wil maken in deze 40dagentijd.
Een wel heel bijzondere periode die ons recht in het Hart heeft geraakt.
Een tijd waarin we weer opnieuw mogen stil staan en na mogen denken over ons persoonlijk kontakt met God.
Op weg naar Pasen, samen opnieuw in een totaal andere werkelijkheid als de voorgaande jaren.
Ik denk aan het Kruis , aan de periode waarin Jezus onschuldig aan het Kruis werd genageld.
De link naar onze tijd is snel gelegd. Miljoenen mensen op de vlucht , onschuldige slachtoffers
zinloos geweld , dat moet vermeld. Machteloos moeten wij toe zien hoe of dit weer verloopt.
Maar er is hoop en een Geloof in de Liefde voor elkaar.
Het is hartverwarmend om te zien hoe heel de wereld op deze situatie reageerd.
Van alle kanten stroomt er hulp toe en dat is ontzettend bemoedigend
En ondertussen bid ik voor Poetin dat God zijn Geest opent en laat inzien dat Liefde de sleutel is tot verzoening , en ik hoop dat we met elkaar dat wereldwijd gaan inzetten .Een gebed om verlichting door de Heilige geest , daar gaat enorm veel kracht vanuit. Ieder woord wat wij uitspreken vertegenwoordigd de Kracht van God.
Lees daarover het begin van Genesis. In het Beginnen was het Woord, en het Woord Was God.
De regenboog met al zijn kleuren staat voor mij als teken van belofte aan de hemel dat God ons niet vergeet !
dat zijn Helende Liefde
over de Hele Aarde mag waaien
als een Liefdevolle Wind in de rug
voor ieder mensenkind op aarde
En verzoening tot stand mag brengen
voor altijd en Eeuwig
Amen, Amen, Amen
- Gegevens
- Geschreven door Lingen, Aagje
- Categorie: Paasoverdenkingen
- Hits: 2629
Hierin is de liefde van God aan ons geopenbaard, dat God Zijn eniggeboren Zoon in de wereld gezonden heeft, opdat wij zouden leven door Hem.
Hierin is de liefde niet dat wij God lief hebben gekregen, maar dat HIJ ons liefhad en Zijn Zoon zond als verzoening voor ons zonden.
Het is mooi om veertig dagen of zeven weken in een jaar extra na te denken over wat de Here Jezus heeft moeten lijden om ons te kunnen redden van zonde, schuld en dood. Maar wát als het de rest van het jaar op de achtergrond raakt?
Wellicht is het nog mooier om te beginnen te bedenken wat God en de Here Jezus dreef om dit voor ons te doen. De Bijbel zegt: Zo lief had God de wereld dat Hij Zijn eniggeboren Zoon gaf, opdat een ieder die in Hém gelooft het eeuwige leven heeft. LIEFDE! Dát was Zijn drijfveer.
In dat licht kunnen we het misschien aan om te bedenken wat het Hem heeft gekost om u en mij te redden. Hij werd geslagen en bespot, in Gethsémané zag Hij het niet meer zitten. Hij werd door Zijn vrienden -en het ergste van alles- door Zijn God verlaten ! En dat … alleen … uit liefde … voor ons !
Het is goed om dit tot ons door te laten dringen, maar wél met Zijn drijfveer LIEFDE in ons hart en gedachten. Dan is veertig dagen veel te kort. Dan kunnen we van alles verzinnen om Zijn lijden begrijpelijk te maken, maar als we dit zonder enig besef van Zijn LIEFDE moeten doorgronden, worden we wanhopig.
Er wordt veel over Gods liefde gesproken, maar weinig waar deze uit bestaat. 1 Johannes 4:9,10.
Vroeger vond ik het zwaar om zeven weken achtereen ‘lijdens-preken’ aan te horen. Wat was ik blij als het Pasen was?! We kunnen pas door deze weken heen én echt Pasen vieren als we beseffen dat LIEFDE Zijn drijfveer was. De vraag is niet hoe- maar dát we er achter zijn gekomen, dat God uit liefde Zijn enige geliefde Zoon zond, om u en mij te redden van de eeuwige verlorenheid.
Liefde was het
Liefde was het, onuitputt’lijk, liefd’ en goedheid, eind ’loos groot.
Toen de Levensvorst op aarde tot ons heil Zijn bloed vergoot.
Komt, laat ons Zijn liefde prijzen! God geeft vreugd’ en dankensstof.
Eenmaal zingen wij voor eeuwig, in de hemel Zijnen lof.
Johannes de Heer 548:1
Ik wens u dankbare en gezegende weken, richting Pasen, toe.
Aagje Lingen
