Waar worden wij stil van; of moet je nog dichterbij blijven: Waar word ik stil van?
Lawaai om ons heen is de norm, stilte wordt steeds meer de uitzondering. Het zou wel eens heel moeilijk kunnen zijn, om een tijdje stilte om je heen te krijgen. Zou het lukken om binnen 10 minuten een plek te vinden, waar het echt helemaal stil is?
Je zult dan op zoek moeten gaan naar een perfect geïsoleerde locatie, een studio of zoiets, waar jij dan in je eentje kunt zijn en waar ook geen tikkende klokken of geluidsapparatuur aanwezig mogen zijn. En stel, dat je zo'n plaats weet te vinden, hoe ervaren wij dan die stilte? Als weldadig, of als beklemmend? Misschien wel als iets bedreigends, zoals ook stilte voor een storm heel onheilspellend kan zijn.
Op plaatsen waar altijd veel mensen komen, denk bijvoorbeeld aan Schiphol of het LUMC in Leiden, zijn er zogenaamde stiltecentrums gemaakt, om mensen die daar behoefte aan hebben, de kans te geven, zich voor een korte tijd terug te trekken uit de herrie, die de hele dag om hen heen is. Het kan heel heilzaam voor een mens zijn, om de stilte even bewust te zoeken.
Misschien heb jij wel een slaapkamer, die niet direct aan de straat ligt. Als je daar dan in je eentje bent, zonder elektronisch lawaai om je heen, doe dan eens een raam wijd open en luister dan heel nauwkeurig naar wat je dan hoort. Misschien vogels of spelende kinderen in de buurt. Wellicht een overvliegend vliegtuig of een sirene in de verte, maar als je echt geluk hebt, even helemaal niet! Als je behoeft hebt aan een langere periode zonder storende geluiden om je heen, kun je natuurlijk kiezen voor een fietstocht door de duinen of en wandeling lang het strand. Laat in dat geval je MP-3 of iPod een keer uit, of liever nog, thuis en probeer te genieten van natuurlijke geluiden, als de wind, de zee, de ruisende bomen of de vogels. Het zal je verbazen, hoe weldadig zo'n bewust gekozen ervaring kan zijn.
De Here Jezus zocht ook vaak de stilte, als hij de drukte die er vaak om hem heen was, echt even zat was. Hij ging dan, meestal helemaal alleen, de herrie van de mensen om hem heen uit de weg en zocht zo het contact met zijn Hemelse Vader, want zelfs Jezus kwam daar vaak nauwelijks aan toe. Je kunt zo'n zoektocht naar stilte bijvoorbeeld lezen in het Matteüs- evangelie.
Matt. 14: 13,14 + 22,23 (NBV)
13 Toen Jezus hiervan hoorde, week hij per boot uit naar een afgelegen plaats waar hij alleen kon zijn. Maar de mensen kwamen het te weten, en vanuit de steden volgden ze hem over land. 14 Toen hij uit de boot stapte en de grote menigte zag, voelde hij medelijden met hen en hij genas hun zieken.
23 Toen hij hen weggestuurd had, ging hij de berg op om er in afzondering te bidden. De nacht viel, en hij was daar helemaal alleen. 24 De boot was intussen al vele stadiën van de vaste wal verwijderd en werd, als gevolg van de tegenwind, door de golven geteisterd.
De rust die Jezus (en wij) dan ervaren, komt mooi tot uiting in de twee volgende coupletten van gezang 463.
Leg Heer uw stille dauw van rust,
op onze duisternis.
Neem van ons hart de vrees, de lust,
En maak ons innerlijk bewust
Hoe schoon uw vrede is.
Dat ons geen drift en pijn verblindt,
Geen hartstocht ons verwart.
Maak Gij ons rein en welgezind,
En spreek tot ons in vuur en wind,
O stille stem in 't hart.
Zullen we in deze Stille Week proberen zo'n ervaring te zoeken en te ervaren; tussen al je proefwerken door, is daar misschien best nog wel ruimte voor, anders misschien eind van de week, op Goede Vrijdag of Stille Zaterdag!
