Soms ben je verbaasd hoe sterk mensen kunnen zijn wanneer hen erge tegenspoed overkomt. Een geliefde overlijdt, een kind verongelukt of iets vergelijkbaar verdrietigs zijn helaas gebeurtenissen die dagelijks plaatsvinden. Meestal ver weg, soms dichtbij.
Maar ook bij niet verdrietige omstandigheden kunnen mensen onverwacht sterk naar voren komen.
Meestal tot verrassing van hun omgeving. Emotioneel blijken mensen vaak heel sterk.
Ik denk dat die sterkte of kracht samenhangt met vertrouwen. Vertrouwen dat het leven verder gaat, vertrouwen dat je leven een nieuwe koers in gaat en dat je daarvoor een verantwoordelijkheid draagt. Je bent bevoorrecht als je dat vertrouwen uit het geloof kunt ontlenen. Dat vertrouwen vertelt je dat je er in het leven niet alleen voorstaat.

Toen Jezus 2000 jaar geleden begon te vertellen over naastenliefde en de medemens behandelen als jezelf trok Hij mensen aan als vissers, geminachte vrouwen en zieken. Mensen die maatschappelijk gezien zwakke posities hadden. Mensen die eigenlijk niet als waardevol meetelden in de ogen van velen. Jezus vertelde hoe de mens in de schepping bedoeld was. Hij sprak over het goddelijke, over Zijn oorsprong, over de essentie van het bestaan, over de liefde die er was, is en altijd zal zijn zolang de schepping er is. Zij herkenden dat en durfden hem in vertrouwen te volgen. De ‘zwakkeren’ bleken onverwacht sterk door hun vertrouwen.

Jezus sprak met nieuwe woorden over de individuele verantwoordelijkheid van mensen op het gebied van goed en kwaad. De mensen hoorden woorden over geaccepteerd worden, woorden over naastenliefde die werden geuit door iemand die ogenschijnlijk ook zwak leek. Een (waarschijnlijk) ongeletterde eenvoudige man die kracht en vertrouwen uitstraalde. Zij snakten naar die woorden die hen hoop gaven. Was de verwachte Messias dan echt gekomen? Zou er een betere tijd aan gaan breken?Het is moeilijk je voor te stellen hoe dat in die tijd precies verlopen is. De vier evangeliën die in de Bijbel zijn opgenomen geven daar natuurlijk wel uitsluitsel over. Er zijn meer evangeliën geschreven die niet in de Bijbel zijn opgenomen. Ze zijn alle 50 tot 100 jaar na het afscheid van Jezus geschreven. Welke je ook leest, ze getuigen alle van een uitzonderlijke fase in de menselijke geschiedenis.

Het begon lang geleden op kleine schaal met Jezus en enkele volgers. Jezus wees de Schriftgeleerden met hun sterke machtsposities op hun onzuiver handelen en denken. Dat was ongekend. Zij hadden het alleenrecht op de uitleg van de geschriften. Zouden de Schriftgeleerden in feite niet jaloers geweest zijn op de kennis en inzichten die Jezus als ‘niet-deskundige’ naar voren bracht? Moesten ze Jezus uiteindelijk vermoorden om van Zijn woorden af te komen? Woorden over naastenliefde die al eerder in Leviticus 19:34 waren opgeschreven. De opdracht die door hen niet in de praktijk werd gebracht.
De kruisiging loste het probleem van de Schriftgeleerden niet op. Integendeel, daarna begon de verspreiding van de boodschap van Jezus pas. Dat hadden zij niet verwacht.

Thans zijn er enkele miljarden christenen. In een periode van 1-3 jaar legde Jezus de basis voor een nieuw besef over de mens en zijn relatie tot God, met liefde als ingang. Hij sprak over de Heilige Geest als verbindend element tussen de mens en het goddelijke, de bron van ons bestaan. Hij bracht een geest van verbondenheid tot stand tussen mensen die door de boodschap van Jezus zijn geraakt. Mensen die elkaar herkennen in een gezamenlijk verlangen naar waarheid, vrede, rechtvaardigheid. Mensen die elkaar kracht, sterkte en vertrouwen willen geven.
Vertrouwen dat we in dankbaarheid mogen doorgeven.
Dat wordt van ons verwacht.